Čedomir Turinski pančevački je uzgajivač golubova specifične vrste – srpski visokoletač. Ovo zanimanje u današnje vreme je retko zbog slabog interesovanja mladih za ovaj sport. Međutim, ljubav Turinskog prema golubarstvu ne jenjava još od detinjstva, ali ozbiljnije je počeo da se bavi ovim hobijem i sportom tek 1967. godine, kada se osnovalo prvo golubarsko udruženje u Pančevu.

Srpski visokoletač je golub sitnije građe sa ćubom na vrhu glave. Postoji više varijacija u boji ovog goluba, međutim zajednička karakteristika za ovu vrstu je da visoko i dugo lete. Uzgajivači kažu da je srpski visokoletač autohtona vrsta balkanskog poluostrva mada se danas, zahvaljujući našim golubarima, može naći u celoj Evropi, Americi i čak u dalekoj Australiji.

Osnivanjem udruženja, počela su i sportska takmičenja na kojima se meri dužina i visina leta. Priprema golubova za takmičenje počinje u zimskom periodu kada se vrši selekcija, izleganje, hranjenje i trening golubova. Takmičenje se u letnjim mesecima, vremenski povoljnog dana odvija uz prisustvo sudija. Obično se tog takmičarsko dana pušta jato od 8 golubova i meri se prosečno vreme leta jata. Najmanje 5 golubova mora da sleti na mestu poletanja da bi se rezultati priznali, mada se priznaju i rezultati pojedinačnog goluba ako je taj rezultat iznad proseka.

Čedomir i njegovi golubovi su za skoro šesdeset godina bavljenjem ovim sportom, osvojili mnogobrojne nagrade, priznanja a oborili su i neke vremenske rekorde. Pored više puta osvojenog prvog mesta na opštinskim takmičenjima, Čedomir posebno ističe rezultat od 14 sati i 55 minuta kada je bio i prvak Srbije.

Vrhunski rezultat je došao posle dugotrajnog, mukotrpnog, sistematskog i posvećenog rada u koji je uključeno mnogo ljubavi prema ovom hobiju. Uspešan golubar ustaje ranom zorom kako bi nahranio, očistio, lečio i trenirao golubove. Samo hranjenje golubova je prava nauka jer se golubar mora razumeti u vitamine, proteine, masti i amino kiseline a to pored znanja i košta jer se kvalitetna hrana uvozi. Kako ne postoji namenska hrana za Srpskog Visokoletača, Čedomir a i ostali golubari su u neku ruku i naučnici jer eksperimentišu u ishrani da bi golubovi postigli najbolje rezultate.

Golubari sistematski zapisuju odnos proteina, masti i aminokiselina na uticaj u dužini leta tako da su vremenom dobili golubove koji danas ostvaruju rekordna vremena letenja.

Golubarstvo u Pančevu je bilo najrazvijenije devedesetih godina prošlog veka kada je bilo i više stotina golubara, ali danas su rezultati neuporedivo bolji od onih iz devedesetih godina.

– Pančevačko golubarstvo se gasi, jer ne postoji zainteresovanost kod mladih za ovaj sport, kaže Čedomir.

Njegovo udruženje je sa trideset članova spalo na samo deset golubara i to dva člana udruženja nisu iz Pančeva. Nadu u budućnost golubarstva vidi u selima jer se u pojedinim seoskim golubarskim udruženjima broj golubara povećava.

(Pančevac/Radovan Đerić)

Veselo u Pančevcu: Deda Mrazovi sa trubama posetili našu redakciju

DELIBLATO PUNO RADOSTI: Za mališane paketići i prdstava „Deda Mraz i Baba Roga“