Povodom važnog jubileja za žitelje Dolova – 180 godina od rođenja njihovog znamenitog sugrađanina kompozitora Aksentija Maksimovića, čije ime nosi škola u tom mestu, održana je tribina u nedelju, 15. decembra, u Domu kulture „25. maj“.

Maksimović je poznat kao tvorac srpske pozorišne vokalne muzičke umetnosti, odnosno neke vrste preteče opere, pre svega zato što je napisao muziku za prvo dramsko delo Laze Kostić „Maksim Crnojević“ premijerno izvedeno 1869. godine, a u pitanju su tri pesme.

Ovaj vrsni kompozitor rođen je u Dolovu 1844. godine, gde je proveo deo detinstva, a potom se preselio u Pančevo, pa u Novi Sad, gde je bio kapelnik, odnosno horovođa, u Srpskom narodnom pozorištu.

Još kao đak Karlovačke gimnazije, bavio se komponovanjem, dirigovanjem i slikarstvom. Prilikom proslave hiljadugodišnjice braće Ćirila i Metodija (1863.) dirigovao je gimnazijskim horom koji je uspeo da spremi za osam dana. Zbog pesme „Gde je srpska Vojvodina“ izbačen je iz gimnazije (tada je Vojvodina bila u sastavu Austrougarske).

Maksimović je od 1865. radio u Srpskom narodnom pozorištu, a dok je ono dva meseca boravilo u Vršcu, 1866. godine pokrenuta je pozorišna škola u kojoj je Aksentije Maksimović predavao nemački jezik i pevanje.

Novosadska pozorišna družina bila je i u Pančevu i to od oktobra 1870. do marta 1871. godine i za to vreme izvela 85 komada, među kojima je bila predstava „Graničari“ od Josipa Frajdenrajha, sa muzikom Aksentija Maksimovića.

Nakon sezone u Pančevu Aksentije Maksimović odlazi na studije u Prag kao pitomac Srpske pevačke zajednice, da studira teoriju muzike na Orguljskoj školi. Njegove studije trajale su samo 16 meseci jer se razboleo od tuberkuloze i ubrzo umro 1. februara 1873, a u glavnom gradu Češke je i sahranjen.

Tribinu je organizovao i vodio Boris Matijević, predstavnik „Muzičkog centra Pančevo“ i nekadašnji direktor Muzičke škole „Jovan Bandur“ Pančevo, koji u pripremi ovog događaja tokom cele godine istraživao i proučavao biografiju Aksentija Maksimovića.

Priču o dolovačkom velikanu potkrepili su Borisovi sagovornici: lokalni poznavalac lika i dela dolovačkog velikana Željko Ivković, učitelj u OŠ „Aksentije Maksimović“, i Mirjana Mićić, student muzikologije, koja je dodatno rasvetlila Maksimovićev rad.

Ona je, nakon razgovora, svirajući klavir, zajedno s profesorom Lukom Balažom na violini, izvela Maksimovićeve kompozicije iz tragedije „Maksim Crnojević“, a potom je pušten i video snimak iz istog pozorišnog komada pod nazivom „Ej pusto more“, kao i kompozicija „Kolovođa“.

Napomene radi, u Dolovu postoji spomen-ploča na kući u Ulici Dejana Brankova u kojoj je živeo Aksentije Maksimović.

(Pančevac/J. Filipović)

DOLOVO: Filmski ispraćaj u penziju patronažne sestre Mire

Dolovo: Mališani oslikali 50 metara pijačnog zida